Thoracic-outlet syndroom
Het Thoracic Outlet Syndroom, ook wel bekent als het Schoudergordelsyndroom, afgekort TOS. Een vrij moeilijke term, wat gepaard gaat met een opsomming aan moeilijke aandoeningen, waar zelfs artsen nog niet helemaal hun vinger op kunnen leggen.
Een syndroom met beknelde zenuwen
Kort samengevat is het Thoracic Outlet Syndroom een aandoening waarbij een vaatzenuwbundel in de regio van de schouder bekneld raakt. De pijn die deze aandoening met zich meebrengt, stroomt meestal door naar de arm en hand. Door dokters wordt het dikwijls herkend als diabetes of een nekhernia, maar niets is minder waar. Het Schoudergordelsyndroom heeft zijn eigen symptomen, oorzaak en behandelingen, wat ook de enige manier is om de aandoening te verhelpen.
Welke klacht bij welke aandoening?
Bij het Thoracic Outlet Syndroom kunnen er veel verschillende klachten optreden. Veel verschillende klachten heeft het nadeel dat het kan wijzen op verschillende aandoeningen. Hierdoor is het vaak mogelijk dat je niet meteen de diagnose van TOS krijgt. Daarom is het belangrijk of zoveel mogelijk klachten op te sommen, om zo tot een juiste diagnose te komen. Wil je testen of je daadwerkelijk het Thoracic Outlet Syndroom hebt? De volgende symptomen zijn te herleiden uit deze aandoening. Bij TOS zijn er vooral klachten bij de arm en hand. Zo kunnen deze erg vermoeid zijn of koud aanvoelen. Ook kunnen de arm, hand, maar ook de aders aan de oppervlakte gezwollen zijn en hierdoor een gespannen gevoel geven. Daarnaast kunnen prikkelingen en tintelingen in de arm, hand of vingers duiden op het Schoudergordelsyndroom. Nogmaals, veel van de symptomen kunnen ook wijzen op andere aandoeningen, maar hoe meer symptomen van toepassing zijn, hoe groter de kans op het Thoracic Outlet Syndroom is. Toch is het altijd raadzaam om een arts in te schakelen, bij welke klacht dan ook.
Elke groep zijn eigen oorzaak
Mensen die last hebben van het Thoracic Outlet Syndroom, hebben dus een beknelde zenuwbundel in de schouderregio, maar hoe ontstaat dit precies? De aandoening heeft verschillende oorzaken en het is soms moeilijk te bepalen waardoor hij bij een bepaalde persoon is ontstaan. Zo kun je door een anatomische afwijking, zoals aangelegde of vergrote scalenusspieren, last krijgen van TOS. Maar ook bij een ongeval waarbij je slagader of andere aderen beschadigd zijn geraakt kan deze aandoening optreden. Daarnaast zijn er ook beroep gebonden symptomen, waardoor je vaak en langdurig in een verkeerde houding staat. Werk je veel boven schouderhoogte of juist dikwijls met hangende schouders? Dan kan dit een voor de hand liggende oorzaak zijn voor TOS. Een laatste oorzaak kan zijn dat de ruimte tussen het sleutelbeen en de rib altijd vernauwd is. Dit kan komen door verschillende medische aandoeningen zoals een extra rib, een slecht genezen breuk van het sleutelbeen, eerste rib die misvormd is of te dikke nekspieren. Door deze kleine ruimte zullen zenuwen eerder bekneld raken en kan het Thoracic Outlet Syndroom optreden.
Het Schoudergordelsyndroom is onder te verdelen in drie groepen. Elke groep heeft zijn eigen klachten en oorzaken. Het Neurogeen Thoracic Outlet Syndroom wordt veroorzaakt door druk op de zenuwen van de plexus bracchialis, een knooppunt van zenuwvezels die de arm bezenuwen. Dit type TOS veroorzaakt de prikkelingen, krachtverlies en pijn in de schouder, arm en hand. Het Arterieel Thoracic Outlet Syndroom wordt veroorzaakt door een beknelling van de ondersleutelbeenslagader, dit kan het koud en bleek worden van handen en armen betekenen. De laatste groep is het Veneus Thoracic Outlet Syndroom en wordt veroorzaakt door een beknelling in de ondersleutelbeenader. De klachten die hiermee gepaard gaan zijn de opzwellingen van armen en oppervlakkige aders en het blauw verkleuren van de hand. De verschillende symptomen worden bij TOS dus vaak in bepaalde groepen ondervonden. Als je klachten heb die in dezelfde TOS-groep samen worden gevoegd, is het dus zeker noodzakelijk om aan de bel te trekken. Om te weten of je daadwerkelijk TOS hebt, is alleen na te gaan bij uw huisarts. Hij kan testen of je lijdt aan het Thoracic Outlet Syndroom. die je kunt doorverwijzen naar andere specialisten.
Een combinatie van
De behandeling van het Thoracic Outlet Syndroom heeft verschillende verrichtingen nodig. Zo moet, bij een beknelde zenuw als deze, voorzichtig gehandeld worden. Artsen kunnen je doorsturen naar een fysiotherapeut, maar deze zal alleen specifieke oefeningen kunnen doen. Krachtoefeningen zijn meestal niet van belang. Dit komt doordat de zenuw al beklemd zit en het vergroten van de spier zal alleen maar voor meer beknelling en dus pijn zorgen. Daarom is het van belang om eerst de klachten aan te pakken. Door middel van medicijnen kun je de zwelling en ontsteking tegen gaan, maar ook de pijn verminderen. Het meest belangrijke is misschien nog wel om de zenuwen te beschermen tegen beschadigingen, waardoor terugkerende klachten zoveel mogelijk uitgesloten kunnen worden.
De natuurlijke stof palmitoylethanolamide, werk ontstekingsremmend en pijnstillend en wordt tegenwoordig voor een tal van zenuwbeklemmingssyndromen gebruikt. Als de pijn en ontsteking aangepakt wordt, kun je verder met oefeningen voor het om klachten in de toekomst te voorkomen. Dit kan gebeuren bij een eerder genoemde fysiotherapeut, maar ook een osteopaat of mensendieck kan veel helpen. Deze zullen je wat lichte lichamelijke en ontspanningsoefeningen meegeven en je gedurende het proces in de gaten houden. Deze oefeningen zullen het Thoracic Outlet Syndroom al sterk verminderen. Een combinatie van palmitoylethanolamide, een osteopaat en een mensendieck zullen ervoor zorgen dat het Thoracic Outlet Syndroom in de meeste gevallen goed geneest. Mocht dit niet het geval zijn, kun je altijd doorverwezen worden naar een andere specialist, die met je klachten en oorzaken aan de slag zal gaan. Bij bepaalde gevallen kunnen chirurgische ingrepen ook helpen. Dit wordt echter alleen gedaan als andere behandelingen niet helpen en ook specialisten weinig raad weten met de aanhoudende klachten.